Abstemius 58

De viro maligno et dæmone

VIr malignus quom plurima perpetrasset scelera, et sæpius captus, et carcere conclusus arctissima et peruigili custodia teneretur, dæmonis auxilium implorabat, qui sæpe numero illi affuit, et e multis eum periculis liberauit. Tandem iterum deprehenso, et solitum auxilium imploranti dæmon magnum calceorum pertusorum fascem super humeros habens apparuit dicens. « Amice amplius tibi auxilio esse non possum. Tot enim loca pro te liberando hactenus peragraui, ut hos omnes calceos con[t]riuerim. Nulla mihi superest pecunia, qua alios ualeam comparare. Quare pereundum est tibi. » Hæc admonet fabula ne existimemus nostra semper impunita fore peccata.