Abstemius 60

De mvliere, qvæ pro viro se mori velle dicebat

MAtrona quædam admodum pudica, et uiri amantissima ægre ferebat maritum aduersa ualitudine detineri. Lamentabatur, ingemiscebat, et ut suum in uirum amorem testaretur, rogabat mortem, ut si maritum sibi esset ereptura, se potius quam illum, uellet occidere. Inter hæc uerba mortem cernit horribili aspectu uenientem cuius timore perterrita, et iam sui uoti pœnitens « Non sum ego inquit quam petis. Iacet ibi in lecto, quem occisura uenisti. » Hæc fabula indicat neminem esse adeo amantem amici, qui non malit sibi bene esse quam alteri.