/ 55
1 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [96.]. DEL VESPERTIGLIO, ET DELLA DONNOLA. » p. 172
prio corpo senza piume tutto, E che del pel del Topo era vestito, Con cui conformità per specie havea. Udita tal ragion fu
a, ch’essa Non potea farlo con ragione alcuna, Sendo egli un Topo, la cui specie sempre De la sua propria fu crudel nimica 
i ciò non lieve errore : E l’ale a lei mostrando aperte e larghe, Con cui per l’aria si levava a volo Specie d’augello esse
2 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [27.]. DELLE VOLPI. » p. 17
[27.] DELLE VOLPI. UNA Volpe, nel laccio, in cui fu colta, Lasciò la coda, e via tosto fuggissi. E
di lor nel mezo, e con prolisso Sermon persuader questo sforzossi. A cui rispose una di lor più accorta.     Pensi tu f
3 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — [Épître d’Abstemius à D. Angelus] »
Angelo Griphoni equiti aurato Sal. P. D. Cogitanti mihi uir magnifice cui potissimum dono darem hunc apologorum libellum, q
suere suis, quæ maxima turba est. Merito igitur te potissimum elegi, cui hanc meam inscriberem lucubratiunculam mei in te
4 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [43.]. DELLA GALLINA, ET LA RONDINE. » p. 192
in cotal modo esorta. Vana è, misera, l’opra e a te mortale,     A cui con tanto amor e studio attendi :     Che tu pre
fanno, il frutto fia sol doglia e pianto. Che i Serpi n’usciran, la cui natura     Sempre è di mal oprar ; e ti faranno
5 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [60.]. DELL’ASINO, E DEL LUPO. » p. 187
ral valore.     Ognuno dunque accortamente impari L’arte seguir, a cui sua stella il chiama : Et lasci quell’ufficio, in
’arte seguir, a cui sua stella il chiama : Et lasci quell’ufficio, in cui Natura, O giudicio, o favor non gli consente, Da
6 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [49.]. DI PALLADE, ET DI GIOVE. » p. 508
gli aggrada Inutil pianta del suo pregio insegna, Ch’io quanto a me, cui sempre giova e piace L’honor goder con l’utile co
L’honor goder con l’utile congiunto, M’eleggerò la pretiosa oliva, Di cui voglio esser protettrice amica.     Allhor bac
7 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 98. De prætore repetvndarvm damnato » p. 
emius 98 De prætore repetvndarvm damnato PRætor, qui prouinciam, cui præfuerat, expilauerat repetundarum damnatus fuer
8 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 8. De asino et vitvlo » p. 
quit quem hostes occidere et esse consueuerunt. Asini nihil interest, cui ubique eadem ferendi oneris est proposita conditi
9 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 74. De sene ob impotentia[m] libidinem carnis relinqvente » p. 
ulari senem quendam admonebat, ut tandem uitium libidinis dimitteret, cui uehementer insudarat. Cui senex « Obtemperabo inq
10 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 154. De asino qvi obiens vinvm effvdit » p. 
bstemius 154 De asino qvi obiens vinvm effvdit VIr quidam pauper cui præter uini dolium et asinum nihil erat filiam un
11 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 159. De mervla milvvm extimescente » p. 
circinantem, ingentesque eiulatus edentem, uehementer exterrita est, cui Turdus « Ne trepida soror inquit. Tantos pugnæ ap
12 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 115. De vvlpe in pvtevm delapsa qvæ lvpvm rogabat vt inde eam svbdvceret » p. 
upum in putei margine existentem ut demisso fune illinc eam educeret, cui Lupus « Quomodo inquit istuc decidisti ? » « Non
13 (0400) Fabvlae Aviani « Avianus 6. [DE RANA ET VVLPE] » p. 289
m : Haec dabit aegrotis, inquit, medicamina membris pallida caeruleus cui notat ora color ?
14 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 100. De avaro saccvlvm nvmorvm alloquente » p. 
em morienti sibi iusserat afferri, quibus uoluptatem esset allaturus, cui sacculus « Hæredibus inquit tuis qui numos a te t
15 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 166. De ivvene dvctvro vxorem rogante amicos vt pro se orarent » p. 
amur, ubi nullum est periculum quanto nunc magis pro me orare debetis cui tantum uidetis imminere discrimen. » Fabula indi
16 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 168. De clavdo primvm accvbitvm occvpante » p. 
Sedes nulla datur præter quam sexta trocheo » alludens ad hunc pedem, cui duæ syllabæ dispares sunt ut illi pedes erant, et
17 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 105. De episcopo qvi sacerdoti ignoverat nvmos armatos afferenti » p. 
rauissimum quoddam scelus perpetrarat, condemnare decreuerat. At ille cui præsulis sui erat auaricia nota, lancem aureis pl
18 (0400) Fabvlae Aviani « Avianus 8. [DE CAMELO] » p. 117
ta negauit, insuper et magnae sustulit auris onus. Viue minor merito, cui sors non sufficit, inquit, et tua perpetuum, liui
19 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 79. De ariete cvm tavro pvgnante » p. 
ltus ego quid egi ? Cur tam potentem aduersarium ausus sum lacessere, cui me imparem creauit natura ? » Fabula indicat cum
20 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 149. De patrefamilias svccensente cani ob gallinas raptas » p. 
arum custodem multis illum afficiebat plagis. Cui ille « Si tu inquit cui gallinæ oua et pullos pariebant in occludendo ost
21 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 22. De legato avaro tvbicines decipiente » p. 
te QVidam auarus pro patria legatus in aliam urbem profectus erat, cui tubicines presto affuerunt, ut illius aures tubar
22 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 122. De mvliere ob tvrdos verberata » p. 
us emens merulas dederat uxori coquendas dicens « Coque hos turdos », cui uxor « Merulæ sunt non turdi. » Quom autem maritu
23 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 169. De viro qvi thesavrvm compatre conscio abdiderat » p. 
admodum diues thesaurum in silua infoderat, nemine præter compatrem, cui plurimum fidebat, conscio. Sed quom paucis post d
24 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 148. De leone irato contra cervvm lætvm morte leænæ » p. 
r aliis mortem reginæ ineffabili dolore prosequentibus, solus ceruus, cui illa filios eripuerat, expers doloris nullas lach
25 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [88.]. DELLA VOLPE, E LO SPINO. » p. 140
se, e del suo rio destino.     Dicendo che ferita era da lui,     A cui ricorse ne i bisogni sui. Ma rispose lo spin, c
26 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 104. De sacerdote qvi qvinqve vestales prægnantes fecerat » p. 
m mentes quoque ferreæ libidine superantur, infelix uir non cogitans, cui faceret iniuriam, illarum forma ac illecebris del
27 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm primvm] — Abstemius 62. De viro gelotypo [sic], qvi vxorem dederat cvstodiendam » p. 
ypus [sic] uxorem, quam parum pudice uiuere compererat, cuidam amico, cui plurimum fidebat, dederat custodiendam, ingentem
28 (0400) Fabvlae Aviani « Avianus 22. [DE CVPIDO ET INVIDO] » p. 580
nc quaeque rogauerit unus, protinus haec alter congeminata feret. Sed cui longa iecur nequeat satiare cupido distulit admot
29 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [7.]. DELL’ASINO, IL CORVO, E ’L LUPO. » p. 190
piove :     Costui si pasce, e riso avien ch’apporte     Al padron, cui tal danno appar che giove :     Io fin lontan pe
30 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [87.]. DEL CIGNO, E DELLA CICOGNA. » p. 95
der si puote, Che non vivi nel sen de la Natura Come a Dio piace ; al cui voler ognuno Dee star contento, e far legge a sé
opo la morte de l’humana vita ; E muor vivendo dolcemente in Dio, Con cui s’unisce con mirabil modo, Quando lascia la terra
31 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [55.]. DEL LUPO, ET DELLA GRUE. » p. 156
ni rei sovente ingrati Si stiman di favore esser cortesi A quelli, in cui non sian gli ufficii spesi De i vitii loro iniqui
32 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [71.]. DELLA CORNACCHIA, ET LA PECORA. » p. 553
lla rispose. Ben io sollo ancora, E ben conosco ciò ch’io faccio, e a cui  : Però non temo di darmi solazzo Con teco sciocca
33 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [40.]. DEL CERVO, E ’L CAVALLO, E L’HUOMO. » p. 269
la guerra Alcun, che soccorresse al suo bisogno, Incontrò l’huomo ; a cui con prece humile L’opra sua chiese. Ond’ei, che d
ico, ch’era Di lui più forte, assai più facilmente Può vincer lui, di cui già possessore Si sente, e haver tutte le forze i
34 (1495) Hecatomythium primum - Hecatomythium secundum « [Hecatomythivm secvndvm] — Abstemius 129. De viro qvi vxori se ovvm peperisse dixerat » p. 
itum enim proficiscens ouum secum attulerat). Sed caue si me ames, ne cui hoc dicas. Tute enim nosti quanto dedecori mihi e
35 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [10.]. DELL’ANGUILLA, E ’L SERPENTE. » p. 
ILLA, E ’L SERPENTE. L’ANGUILLA un giorno domandò al Serpente, Con cui spesso in amor giacer soleva Dentro a l’humor d’u
36 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [33.]. DI DUE RANE VICINE DI ALBERGO. » p. 69
ta Patir più tosto ogni crudel disagio, Che mai lasciar quel loco, in cui già nata Gran tempo si vivea tranquillamente, Res
37 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [39.]. DEL DRAGO, ET LA LIMA. » p. 93
danno, a la durezza estrema De’ miei ferrigni e ben temprati denti, A cui cede l’acciar più saldo e forte. Tal che prima i
38 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [53.]. D’UN MARITO, CHE CERCAVA AL CON- trario del fiume la moglie affogata. » p. 682
HE CERCAVA AL CON-trario del fiume la moglie affogata. UN huom, di cui la moglie in certo fiume Sendo caduta alfine esti
39 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [59.]. DEL FIGLIUOL DELL’ASINO, E ’L LUPO. » p. 
qual fosse allhor lo stato Del padre suo, ch’esser sentiva infermo. A cui ridendo l’Asinel rispose, Va pur, s’hai forse a f
40 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [86.]. DELLO SPARVIERO CHE, seguiva una colomba. » p. 
IERO CHE seguiva una colomba. SEGUIVA lo Sparviero una Colomba, Di cui volea satiar l’avida fame, E dando a lei la cacci
41 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [68.]. DELLA SELVA, E ’L VILLANO. » p. 303
’accrebbe Riman da quello alfin posto in ruina. Però guardisi ognun a cui fa dono De le sue gratie, e non si fidi troppo Di
42 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [32.]. DE I TOPI. » p. 613
uto al mondo saggio. Del suo debito fin manca il consiglio,     In cui de l’eseguir chiaro è ’l periglio.
43 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [66.]. DELL’AQUILA, E DEL CORVO. » p. 2
o et stridor ratto si cala Sopra un grosso monton ; nel folto velo Di cui poscia il meschin l’ugne intricando, L’ugne mal a
44 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [29.]. DELLA CORNACCHIA, ET DEL CANE. » p. 127
e ben mi tengo a mente Quel, che tu detto m’hai de l’odio antico, In cui sempre mi tien l’irata Dea ; Ma non voglio però d
45 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [58.]. DEL LEONE, DELL’ASINO, ET DELLA VOLPE. » p. 149
del divider la ragione, Che con tanta dottrina hor m’hai dimostro ? A cui l’astuta humilmente rispose. De l’Asino lo strati
46 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [75.]. DEL LUPO, ET L’AGNELLO. » p. 155
le cagioni, o vere o false Che sian, nel sen de la nequitia sua ; Con cui non val né la ragion, né il vero. L’huomo posse
47 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [99.]. DEL CONTADINO, E GIOVE. » p. 
nun fidarsi in Dio, Né chieder più da lui quello, che questo : Ch’ei, cui nostro bisogno è manifesto, Quel, che convien, ci
48 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [56.]. DEL TOPO CITTADINO, E ’L TOPO VILLANO. » p. 352
sicuro un’hora Gustar l’ambrosia, e ’l nettare di Giove.     Voi, cui posto ha la cieca instabil Dea De le terrene cose
felice un giorno solo. Se del savio di Frigia entro a lo specchio, In cui l’huom savio sé medesmo intende E riconosce il pa
49 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [73.]. DEL PAVONE, E DEL MERLO. » p. 219
eggio altrui. Ché così al mondo alfin regger si puote, E la beltà, di cui vestita è l’alma, Preceder deve a la beltà del vo
50 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [89.]. DEL LEONE INNAMORATO, E DEL CONTADINO. » p. 222
a lui la concedesse. Et così fece con parlar cortese. Ma il Contadin, cui strana cosa parve, Che d’una fiera divenisse mogl
51 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [4.]. DELL’AQUILA, E ’L GUFFO. » p. 
e Da la fame assalita astretta venne Di pasturarsi : e come quella, a cui Stavan sempre nel cor gl’intesi patti Di mai non
52 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [97.]. DELL’ALLODOLA. » p. 325
far il nido ha per usanza Dentro a le biade de gli aperti campi ; In cui suol partorir le picciol uova De la stagion de l’
53 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — A I LETTORI. DEL PADRE, E DEL FIGLIUOLO, che menavan l’asino. » p. 721
    Camini, e a piedi il vecchio dispossente. Né trovaro alcun mai, cui grave fallo     Ciò non paresse, consigliando il
54 (1570) Cento favole morali « CENTO FAVOLE MORALI. raccolte, et trattate in varie maniere di versi da m. gio. mario verdizoti. — [21.]. DEL TOPO GIOVINE, ET. la Gatta, e ’l Galletto. » p. 716
e veloce dibattendo l’ali Verso di quel sol per solazzo e scherzo. Da cui già spaventato il picciol Topo Per l’importuno et
55 (1893) Les fabulistes latins depuis le siècle d’Auguste jusqu’à la fin du moyen âge. Tome I : Phèdre et ses anciens imitateurs directs et indirects pp. -818
n du q, et mettant des o pour des u, il a écrit qui ou qoi, quoi pour cui  ; ainsi il dit intellego pour intelligo, etc., in
                                  emunctæ naris, Natura nunquam verba cui potuit dare, ils furent assez portés à croire ré
s voici : Contrari, indoctis omnibus contrarie, Et gratus doctis, et cui grati sunt docti, Quem tot simul ornant naturæ mu
t cui grati sunt docti, Quem tot simul ornant naturæ munera, Ingenium cui dives et ubertas linguæ, Qui tam dulci immites vo
bulæ. P. Syri sententiæ. Faerni fabularum libri quinque. Nova editio, cui accesserunt notæ Gallicæ ad usum scholarum accomm
Phædri, Augusti liberti, fabularum Æsopicarum libri V, nova editio, cui accesserunt Publii Syri et aliorum veterum senten
Phædri Augusti liberti fabularum Æsopicarum libri V. Nova editio cui accesserunt Publii Syri et aliorum veterum senten
rimus est… — … in aula celesti, prestante domino nostro Jhesu Christo cui est honor et gloria cum patre et spiritu sancto p
s portat. 44. Dantis florentini faceta responsio. 45. De equite caluo cui crines deciderunt. 46. Contra mercatorem alios ac
Hystoriae seriem cuius vis complicat in se       Hystoricum speculum cui bene nomen erit Illustris sententia tempore queli
scilicet : causa efficiens, forma materialis et finalis utilitas, et cui parti philosophiæ supponitur, et quis titulus. Ca
causa efficiens, materialis, formalis et finalis. et quis titulus et cui parti philosophie supponitur. quare ad omnia ista
quo nemo potest esse bene moriginatus. 3º Fragmentum elegiæ amatoriæ, cui titulus Pamphilus. 4º Geta, sive Amphytrion ; com
i trouée, don nauoit cure. Habaiz fu, quant la trouée, Et dit con cil cui point nagrée : He ! fait-il, preciouse chose, Que
dou uulpil. 59. Dou cer qui se quaichai auuec les bues. 60. Dou iuyf cui ocist li botoillier lo roy. 61. Dou cheualier et
xtrinsecus prelibanda. Videlicet que materia, que utilitas lectionis, cui parti phylosophye supponatur et quis sit libri ti
itur ethice, vel morali scientie, quia de moribus tractat. Et hoc est cui parti vel philosophie supponatur. Libri titulus e
scilicet : causa efficiens, forma materialis, et finalis utilitas, et cui parti philosophiæ supponitur, et quis titulus. Ca
oribus, sanctisque || p. p. Damasceno et Cyrillo || spicilegium ;  || cui vacauit elegis ludens P. Franciscus || Marazzanus
le sonnet suivant : (S) api chio son Esopo : o tu lettore :       A cui gli detti mei di leggier piace.       Gia latino
dum vivebat, studii genus omne vigebat. Solvitur in cineres Neccham, cui si foret hæres In terris unus, minus esset flebil
t son complément : Haute honor et bone auenture Puist cil auoir por cui ma cure Ai mis et met de raconter Chose, par coi
sparaître la fin du titre dont il ne reste que ces mots : De l’ourse cui le verpil… , et la partie de la miniature qui rep
me dans ces deux vers de la fable De Ancipitre et Luscinia : Turbida cui tremulis pandit Luscinia rostris Talia ter ternæ
temporibus, cum scripta edictis abolerentur et senatus-consultis, si cui Poëtæ aut Historico verbum excidisset opportunum
maiestatem maiora munera decere : eam in hodiernam usque diem dubius cui ascriberem apud me tenui nec illam edidi. Nam cum
/ 55